Misbruik is de belangrijkste oorzaak van fibromyalgie – onderzoek

Fibromyalgie is een pijnstoornis, met symptomen variërend van spierpijn en gevoelloosheid in de ledematen tot slaapstoornissen. Ontstekingen en de reactie van het lichaam op stress via de complexe interacties tussen de hersenen en andere organen spelen een rol bij fibromyalgie. Het kan moeilijk zijn om de stress die het moderne leven met zich meebrengt te vermijden, maar er is zeker veel waar we controle over hebben dat kan helpen de symptomen van deze aandoening te verlichten, inclusief levensstijlgewoonten en voedingskeuzes.

Misbruik is de belangrijkste oorzaak van fibromyalgie

Er is geen eenvoudig of eenduidig ​​antwoord op de vraag waarom emotioneel misbruik of leed fibromyalgie kan veroorzaken. Emotionele stress kan uw vermogen verzwakken om verschillende chronische pijnziekten, zoals FMS, af te weren. Er wordt ook aangenomen dat er een verband bestaat tussen emotioneel trauma, slapeloosheid, hoofdpijn, pijn en andere symptomen. Slachtofferschap op jonge leeftijd kan ernstige gevolgen op de lange termijn hebben.

Het lijkt erop dat emotioneel misbruik minder serieus wordt genomen dan fysiek misbruik, omdat het geen uiterlijke tekenen vertoont zoals blauwe plekken of gebroken botten. Toch duiden de hogere gevallen van emotioneel misbruik, vooral in de kindertijd maar ook op volwassen leeftijd, geassocieerd met personen met fibromyalgie, op de noodzaak om zich bewust te zijn van het potentieel om fibromyalgie te ontwikkelen.

Jeugdtrauma

Traumatische ervaringen en stress in de kindertijd zijn van oudsher over het hoofd gezien als predisponerende factoren bij de ontwikkeling van verschillende chronische pijnstoornissen en psychiatrische aandoeningen, waaronder fibromyalgie, het prikkelbaredarmsyndroom, slapeloosheid, depressie, angst, posttraumatische stressstoornis en chronisch vermoeidheidssyndroom. Het tij keert echter nu onderzoek een significante correlatie aan het licht brengt tussen trauma uit de kindertijd en de gezondheid van volwassenen.

Het centrale zenuwstelsel ontwikkelt zich snel tijdens de kindertijd en wordt geconditioneerd om te reageren op verschillende stimuli en stress die we in het leven tegenkomen. Wanneer een assortiment omgevingsstimuli wordt aangetroffen, worden er als reactie op elke stimulus nieuwe routes tussen de hersencellen gecreëerd.

Een plezierige ervaring, zoals een knuffel van een ouder of zoet eten, creëert bijvoorbeeld paden die de hersenen leren om plezierig op die stimuli te reageren. Op dezelfde manier zal een beangstigende ervaring paden creëren en oefenen die reageren met angst.

Dit proces van het creëren van nieuwe routes als reactie op stimuli wordt neuroplasticiteit genoemd. Naarmate we ouder worden, neemt de neuroplasticiteit af, wat betekent dat het moeilijker is om nieuwe paden te ontwikkelen en de reacties van onze hersenen op stimuli aan te passen. Kinderen hebben een duidelijk voordeel omdat ze een hoge mate van neuroplasticiteit bezitten.

Dit benadrukt echter ook het belang van het leveren van betekenisvolle stimuli aan de zich ontwikkelende hersenen, om de ontwikkeling van positieve paden te garanderen.

Traumatische ervaringen die verband houden met fibromyalgie zijn onder meer:

  • << Ongeluk
  • << Emotioneel trauma
  • << Bepaalde virussen zoals hepatitis C en HIV
  • << Een kinderscheiding van je moeder die meer dan zes maanden heeft geduurd.
  • << Leven in een oorlog.

Meer over trauma:

Er zijn verschillende soorten trauma of traumatische gebeurtenissen die kunnen bijdragen aan het ontstaan ​​van fibromyalgie, zoals:  

Zware verwondingen – de genoemde typen verwondingen zijn voornamelijk nek- en/of bovenrug-/lichaamsletsel dat kan worden opgelopen door een motorvoertuigongeval. Het is zelfs gebleken dat mensen die een auto-ongeluk hebben gehad en een whiplash-achtig letsel hebben opgelopen, 10-13% meer kans hebben om fibromyalgie te ontwikkelen na hun verwondingen. Dit kan weken tot maanden na het trauma gebeuren.

Infecties– Mensen die genetisch vatbaar zijn voor fibromyalgie kunnen symptomen van fibromyalgie ontwikkelen na infecties zoals hepatitis, HIV-infecties, bepaalde griepvarianten of andere luchtweginfecties. Mensen met fibromyalgie hebben ook de neiging een opflakkering te ervaren tijdens infecties.

Emotioneel trauma-PTSD of zelfs matige stressfactoren kunnen fibromyalgiesymptomen veroorzaken. Dit kan gebeuren als gevolg van de daling van serotonine in de hersenen en de toename van substantie P in de hersenen. Deze chemische reactie of verandering is waargenomen bij patiënten met fibromyalgie. Nogmaals, mensen met een genetische aanleg voor fibromyalgie zien eerder een verband tussen emotioneel trauma en de ontwikkeling van fibromyalgie.

  Wanneer iemand fysiek trauma ondervindt in de vorm van ernstig letsel of spierletsel, zoals een whiplash, kan dit de zenuwen en de kleine spieren in uw lichaam aantasten. Wanneer deze kleine spieren ernstig genoeg gewond raken of zelfs scheuren, kunnen ze de vorming veroorzaken van zogenaamde triggerpoints in de zachte weefsels van het lichaam.

Deze triggerpoints zijn wat artsen evalueren in de diagnosefase van fibromyalgie en als gevolg van de verwondingen van die spieren worden de triggerpoints zeer pijnlijk en gevoelig bij aanraking. Onderzoekers hebben ontdekt dat mensen die fibromyalgie ontwikkelen na lichamelijk letsel of trauma vaker degenen zijn die lichamelijk invaliderende symptomen hebben.

Dus hoe veroorzaakt trauma uit de kindertijd of emotioneel trauma fibromyalgie als er momenteel geen ‘letselmechanisme’ is dat symptomen kan veroorzaken? Eerder noemde ik de verandering in de serotonine- en substantie-P-niveaus in de hersenen, de chemicaliën die pijn signaleren en de pijnreactie versterken, en dat fibromyalgie een verandering is in de manier waarop de hersenen op pijn reageren? Welnu, kindertrauma’s, mishandeling, ernstige ziekten of andere psychologisch stressvolle gebeurtenissen kunnen zo emotioneel pijnlijk en mentaal verontrustend zijn dat dit veranderingen kan veroorzaken in het centrale zenuwstelsel, het systeem dat betrokken is bij pijnreacties.

Dit kan ook emotionele pijnreacties teweegbrengen die zich kunnen manifesteren in fysieke pijnervaringen zonder pathologie van weefselbeschadiging. Dus als iemand te horen krijgt dat het allemaal in je hoofd zit, is het dus niet helemaal onjuist. Hieruit blijkt echter dat er werkelijk sprake is van een fysieke oorzaak, die te wijten is aan emotionele omstandigheden.

Andere soorten trauma

Andere soorten trauma of stressvolle gebeurtenissen die ook verband kunnen houden met het optreden van fibromyalgiesymptomen, waaronder mogelijk geen nek-/hoofdletsel of trauma, kunnen zijn: een grote operatie, een bevalling, een oorlogssituatie of een andere zeer stressvolle gebeurtenis die zich in uw leven kan voordoen.

Genetische aanleg en psychologische stress kunnen ook het ontstaan ​​van symptomen veroorzaken. Met deze informatie lijkt het er dus op dat er een behandelmogelijkheid moet zijn om de pijn te helpen verlichten. Als uw fibromyalgie is veroorzaakt door lichamelijk letsel, lijkt het redelijk dat het behandelen van het oorspronkelijke letsel enige verlichting zou moeten brengen. Voor sommige patiënten is dit waar en behandelingen variërend van chiropractische zorg tot acupunctuur, tractie van de wervelkolom of welke andere behandeling dan ook om het oorspronkelijke letsel te helpen genezen, kunnen resulteren in een aanzienlijke vermindering van pijn en symptomen.

Het is het beste om ervoor te zorgen dat uw arts op de hoogte is van enig letsel of lichamelijk trauma dat is opgetreden voorafgaand aan uw diagnose van fibromyalgie, zodat u met hem kunt samenwerken en kunt kijken naar behandelingen die u kunt proberen om mogelijk het oorspronkelijke letsel te helpen behandelen. Als uw fibromyalgie werd veroorzaakt door een psychologisch of emotioneel trauma, samen met eventuele behandelingen die u mogelijk probeert te helpen de fysieke pijn te verlichten, kan het raadplegen van een professional in de geestelijke gezondheidszorg ook zeer nuttig blijken te zijn.

Proberen een deel van de emotionele pijn te genezen, kan ook een deel van de fysieke pijn verlichten, omdat er een sterk verband bestaat tussen geestelijke gezondheid en lichamelijke gezondheid. En zoals we allemaal weten als het gaat om het omgaan met deze aandoening, bestaat er niet één ‘geneesmiddel’ of magische pil of behandeling die fibromyalgie zal wegnemen, maar het proberen om meerdere symptomen medisch of emotioneel te behandelen kan hopelijk leiden tot een minder pijnlijk leven.

Seksueel misbruik

Opmerking: dit is een samenvatting, als je de volledige studie wilt lezen, zijn de links opgenomen in de referenties (aan het einde van het artikel)

Volgens onderzoeken heeft ongeveer 30 tot 40 procent van de volwassenen op enig moment in hun kindertijd te maken gehad met fysiek, emotioneel of seksueel misbruik. Andere studies suggereren dat de werkelijke statistieken mogelijk veel hoger zijn en ondergerapporteerd. Verschillende onderzoeken hebben specifiek gekeken naar de rol van seksueel misbruik en fibromyalgie, en de resultaten zijn schokkend. In verschillende onderzoeken meldde ongeveer 65 procent van de vrouwen met fibromyalgie seksueel misbruik.

Hoewel onderzoekers niet helemaal weten hoe en waarom kindermishandeling verband houdt met fibromyalgie, is het belangrijk om de rol van misbruik in overweging te nemen bij de stappen die worden genomen om fibromyalgiesymptomen te genezen en onder controle te houden. Veel van het onderzoek naar misbruik en fibromyalgie is de afgelopen vijf tot tien jaar ontstaan. Dit betekent dat er weinig hard bewijs is dat vastlegt hoe misbruik de fibromyalgiesymptomen in de toekomst kan beïnvloeden.

Uit een onderzoek uit 1995, uitgevoerd door de McGill University in Canada, bleek dat in een groep van 83 vrouwen met fibromyalgie en 161 vrouwen in de controlegroep, 37 procent van de vrouwen in de fibromyalgiegroep seksueel misbruik in de kindertijd had meegemaakt.

Slechts 22 procent van de vrouwen in de controlegroep maakte melding van seksueel misbruik in hun kindertijd. Vrouwen in de fibromyalgiegroep meldden ook hogere niveaus van lichamelijk misbruik (18 procent versus 4 procent), drugsmisbruik (16 procent versus 3 procent) en seksueel misbruik tijdens hun hele leven (17 procent versus 6 procent).

Van bijzonder belang is een studie uitgevoerd in Birmingham, Alabama, die suggereerde dat mensen met fibromyalgie statistisch gezien een grotere kans hadden op een voorgeschiedenis van seksueel of fysiek misbruik in het verleden, hoewel andere onderzoeken deze resultaten leken te weerleggen.

De resultaten van een studie gepubliceerd door het American College of Rheumatology in haar tijdschrift Arthritis and Rheumatism toonden aan dat 65% van de vrouwelijke fibromyalgiepatiënten seksueel misbruik in het verleden meldde, vergeleken met 52% van de gezonde controledeelnemers. Uit deze studie bleek dat de fibromyalgiepatiënten met een voorgeschiedenis van misbruik meer symptomen rapporteerden dan de fibromyalgiepatiënten zonder deze kindergeschiedenis.

De onderzoekers waren van mening dat het onderzoek alleen maar bewees dat een geschiedenis van misbruik de symptomen van fibromyalgie ernstiger maakte, hoewel dergelijk misbruik niet de oorzaak van het syndroom zelf leek te zijn.

Fibromyalgiepatiënten met een voorgeschiedenis van dergelijk misbruik in het verleden doen er goed aan dit met hun zorgverleners te bespreken. Therapie wordt altijd aanbevolen als remedie tegen misbruik, en fibromyalgiepatiënten vormen daarop geen uitzondering. Niemand kan het met zekerheid zeggen, maar het is logisch dat het omgaan met de nasleep van dergelijk misbruik fibromyalgiepatiënten kan helpen een betere levenskwaliteit te verkrijgen.

Aanbevolen behandeling

Aanbevolen behandelingen omvatten counseling, cognitieve gedragstherapie, hypnotherapie, therapieën voor posttraumatische stressstoornissen en antidepressiva zoals Cymbalta (duloxetine) en Effexor (venlafaxine).

Als u zorgt voor iemand die pijn heeft zonder duidelijke weefselpathologie of die een geïntensiveerde emotionele pijnverwerking heeft herkend, stel hem dan vooral gerust dat de pijnervaring niet in zijn of haar hoofd zit, maar eerder in zijn of haar zenuwstelsel.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *